YÖRÜKLERİN KONUP GÖÇTÜĞÜ YERLER
Yine bahar geldi koyun kuzu boyandı
Göç zamanı geldi dayandı
Bir güne mahsus koyun sağıldı
Çakal deresine konar Yörükler
Çakal deresi sonra Araplar
Su geçerim elim de çoraplar
Körpe kuzu suyu da zor atlar
Çürükin’e konar Yörükler
Mıhlı ardıç Kocalar beli
Çıkınca eser bahar yeli
Koyun kuzu sağı solu
Bir gece de arda kalır Yörükler
Darı bükü turna taşına
Dağılır kadın erkek malın başına
Dundar takılı Hatap kaşında
Orada da bir gün kalır Yörükler
Çandır Türkmen dağı
Kırık çatı sağı solu
Bitti Yörüklerin peyniri yağı
Ora da koyun sağar Yörükler
Çingilli devret kara diken alanı
Çobanlar koyun sağar var mı kalanı
Besereği çekmiş Yörük gelini
Gökseki oluğuna konar Yörükler
İlerdedir çöm çöm kuyu
Çamurludur içilmez suyu
Atına gider ağası beyi Yarış alanına konar Yörükler
Kızıl kuyu kara kuyular
Ova da yayılır kırmızı götçekli mayalar
Yaylaya varacağı günü sayarlar
Bir gün de orada kalır Yörükler
Oluk boğazı doğru yola
Yakın kaldı yellilere
Artık yaşım vardı ellilere
Köşlü çeşmeye konar Yörükler
Cankurtaran ardıçlı harman
Sofular deli orada durman
Mal başında kızlar elinde kirman
Bir gece de orada kalır Yörükler
Baş ören arpa taşı
Barajın başında geçirdik kışı
Yurt ettik artık delik taşı
Bir gün de orada kalır Yörükler
Artık Sorgun, Senitli
Gelmiş bağacıklı her yer kitli
Derler iyi durun koyun çalar Banıslı
Çıralı boğazına konar Yörükler
Kokar kuyu, Uzun alan
Yurdumuz Orta belen
Söylemedim yalan
Kızıl Ova’ya konar Yörükler
Yörük hayli yürüdün yoruldun
O yola gitmez oldun kime darıldın
Geldin yurda çadırı kurdun
Son noktayı koydu Yörükler…
YAZAN:Ahmet KÜÇÜKYAMAN
ADRES:Konak Mah. Manavuşak Sk. No:69
Aksu/ANTALYA
|