YÖRÜĞÜM NEREYE?
Binyılın eşiği Anadolu’ya,
Ulaştı Yörükler kadim zamanda.
Kınalı kızları, yağız oğullar,
Dolaştı dağları başı dumanda.
Dedem Korkut gibi ozanlarıyla,
Türküler okuyup yazanlarıyla,
Anaları, kızı, kızanlarıyla,
Yüreklerde sevgi, gözler imanda.
Darar zülüfünü Elif kızımız,
Kışlağımız ılık, serin yazımız,
Yareniz, dokunmaz bize nazımız,
Birliktir töremiz ahd-ı amanda.
Dolaştık Dünyayı, Çin’i, Maçin’i
Güttük davarları, seçtik ekini,
Serde bırakmadık öfkeyi, kini,
Büyüğe danıştık hali yamanda.
Sevda rehber oldu yaşamımıza,
Doğruluk yazıldı nizamımıza,
Koruladık, uyduk hep doğamıza,
Canımızı sunduk bizden umanda.
Yine göç ederiz yayla, sahile,
Yörüğüz, vermeyiz aman cahile,
Memlekete göz dikecek gafile,
Meydanı komayız darda, gümanda.
Nicedir Yörüğün gönlü tasalı,
Yıllardır dinledik türlü masalı,
Yurduma kin, fesat ayak basalı,
Kardeşlik kalmadı Edirne, Van’da.
Anadolu, vatan, bizim yurdumuz,
Gelecek gayreti, dirlik derdimiz,
Kötü güne kalacaksa ardımız,
Sağ olan da yanar, yerde yatan da.
Yörüğü yayladan koparırsanız,
Kime fayda eder, ne yaparsınız?
Bizi korkar sanıp aldanırsınız,
Siperdir göğsümüz tüfek atanda.
Elbette saltanat kalmaz sultana,
Yürekler kesse de yaş ile kana,
Haykırır dilimiz bütün cihana.
Vermeyiz bir karış güzel vatanda.
Çakır’ım gelecek günden umutlu,
Ucuza almadık, vatan gıymatlı,
Yörüğüz, keyfimiz ballardan tatlı,
Yürür kervanımız şafak atanda.
Öznur TANAL - 26 Nisan 2011 Antalya
(2011 HOY-DER Şiir Yarışması Birincisi) | 
YÖRÜĞÜM NEREYE?
KUMLUCA'DAN İNCEBEL'E YÖRÜK KADINI
